Naam: De "SS Clan Stuart", een Britse turretstoomboot van 3500 ton met een lading kolen aan boord, liep aan de grond nadat hij op 21 november 1914 zijn anker in een zuidoostelijke storm had gesleept. Er werden verschillende pogingen gedaan om het schip opnieuw te laten drijven boven een periode van 4 maanden maar zonder succes. Het motorblok van het schip breekt nog steeds het oppervlak. Diepte: Maximale diepte is ongeveer 9 m, gemiddeld ongeveer 7 m Zeeleven. Matige verscheidenheid aan ongewervelde dieren en vissen. De groei binnen omvat meer koralen en bryozoën dan de buitenkant, die voornamelijk bedekt is met rood aas en koraalalgen, tot in het zand. Pyjama-hondshaai, schuwe haaien en af en toe een inktvis zijn te zien. Af en toe zijn scholen witte steenbras gemeld, en bij een paar gelegenheden hebben grote witte haaien duikers dicht genoeg benaderd om gezien en zelfs gefotografeerd te worden. Kenmerken: IJzerwrak van aanzienlijk archeologisch belang, aangezien er maar heel weinig schepen van dit type werden gebouwd. Het wrak is wettelijk beschermd en mag niet worden verstoord. Topografie: Het wrak ligt in vrij ondiep water (ongeveer 8 m). Het gebied is voornamelijk fijn zand met af en toe lage zandstenen ontsluitingen. De ijzeren structuur van het wrak is in de loop der jaren erg verbroken. Een deel van de structuur van de stoommachine met drievoudige expansie strekt zich uit boven het water, met de lagedrukcilinderbevestigingen in het zuidwesten. De krukas, drijfstangen en schroefas met grote gietijzeren schroef zitten nog op hun plek. Aan bakboordzijde van de motor blijken restanten van een condensor te zijn. Net voor de motor staan de overblijfselen van de twee kolengestookte Schotse ketels. Beiden zijn losgeraakt van hun steunen en liggen op hun zij met de cilindrische ovens boven elkaar. De muren zijn op sommige plaatsen doorgeroest en de trekstangen zijn duidelijk zichtbaar. Het wrak ligt op ongeveer 45 ° ten opzichte van de kustlijn. De boeg aan de noordoostkant is ongeveer 30 m van het motorblok en is het diepste deel op ongeveer 9 m. De beplating is grotendeels weggeroest, maar er is nog behoorlijk wat framing te herkennen. Het achterschip aan de zuidwestkant ligt ongeveer 15 m van het motorblok en is zowel het ondiepste deel als het dichtst bij het strand. Het grootste deel van het wrak is erg laag, maar er zijn een paar plaatsen waar het mogelijk is om in overdekte gebieden te komen. Een lang, hoekig deel van beplating aan bakboord vormt een kleine lage tunnel van vele meters lang, waarschijnlijk te klein om op sommige plaatsen erdoor te komen, maar je kunt licht van het ene uiteinde naar het andere zien en beide uiteinden zijn open.